De visies en plannen voor de binnenstad van Eindhoven onder supervisie van Winy Maas zijn onderwerp van hevig debat. In het Eindhovens Dagblad volgt de ene mening na de andere. De laatste mening die het dagblad publiceerde is van Stephen Goth. Hij reageert op de kritiek van (stads)socioloog Bas van Stokkom.
Van Stokkom stelde dat ‘het ego’ van architect Winy Maas vele malen te groot is voor een stad als Eindhoven en vermoedt dat er weinig draagvlak is voor wat hij ‘pathetische bouwplannen’ noemt. Goth brengt daar tegen in dat architecten met een groot ego en een grenzeloos optimisme tot bijzondere plannen komen: ‘Misschien is de architect van het operagebouw in Sydney daarop een uitzondering geweest toen hij besloot nooit meer deze stad en dat land te bezoeken na veel persoonlijke aanvallen. Zijn “megalomane” opera-ontwerp zette Sydney vervolgens op de kaart.’
Goth ziet in de aanpak van Maas twee belangrijke constanten: ‘Maas is zijn hele leven al gefascineerd door stedelijke dichtheid, de zelfvoorzienende stad en het creëren van ruimte op ijle stadshoogten. Zijn reflecties op stedenbouw hebben twee vaste bestanddelen: ten eerste, groots denken. Liefst de hoogte in, met flinke volumes en spectaculaire vormen. Ten tweede, het creëren van groene bovensteden met beboste daklandschappen (…) De vraag is wat die dromen te maken hebben met duurzaamheid en rentmeesterschap. Het kapitalistisch systeem mag immers gewoon blijven voortrazen en bulldozeren, terwijl verdere bevolkingsgroei kennelijk geen probleem is. De MVRDV-iconen weerspiegelen de trend dat grote steden in een mondiale statuswedloop gewikkeld zijn. Ze moeten in de vraag naar prestige, faam en trots voorzien.’
Ook Marc van Abbe mengde zich in de discussie. Hij noemt Winy Maas een nieuwlichter en zou hem liefst ‘met pek en veren’ de stad uit jagen. Hij wil Eindhoven de kans geven om oud te worden: ‘In welke zichzelf respecterende stad gooien ze elke 30 jaar het stadscentrum overhoop? En maar kletsen over zuinig zijn met energie en grondstoffen. Wat nu weer op de Markt dreigt te gebeuren is zeer milieuonvriendelijke, CO2 producerende, megalomane egotripperij.’
Dick Bouman begeleidde bij een aantal grote bouwprojecten de architectenselectie. Hij stelde in het ED dat ‘zelfs de grootste architecten’ niet altijd met de beste oplossingen komen voor een specifieke opgave. En dat: ‘hoe groter de architect, des te belangrijker het is om een kritische vakgenoot bij het ontwikkelen van de plannen te hebben.’ Bouman daagt Maas en de gemeente Eindhoven uit ‘een supervisor voor MVRDV’ aan te stellen.
Roland Knippenberg is minder negatief over de plannen. Hij is al langer voorstander van ontwikkelingen om van Eindhoven een bruisende stad te maken: ‘Stop met het uit louter egoïstische oogpunt proberen tegen te houden van bouwplannen omdat je een uur per dag minder zon op je balkon hebt als die mooie toren er komt.’
Ben Geerts ziet dat de geschiedenis zich herhaalt. Hij stelt dat bouwobjecten die geen rekening houden met de vraag, wensen en behoeften van mensen gedoemd zijn te mislukken. Geerts refereert daarbij aan het Cityplan dat de architecten Van den Broek en Bakema eind jaren zestig voor het centrum van Eindhoven ontwikkelden. Volgens deze architecten was het hard nodig dat Eindhoven ‘een ruggengraat’ nodig had, rigoureus slopen was het gevolg: ‘Winy Maas trekt ook een grote broek aan en heeft de skyline van Rotterdam in gedachte. Daar is niets mis mee maar is beeld verstorend voor de herontwikkeling van het Eindhovense centrum.’
Lees hier de de opinies in het Eindhovens Dagblad. Bekijk hier het voorstel voor het Heuvelkwartier de de nieuwe Muziekberg.